Die ochtend leek er van een magisch uitzicht geen sprake te zijn. Toen we wakker werden zagen we alleen wolken. Dikke, grijze mist die zelfs de bomen om ons heen grotendeels verstopte. We twijfelden even: heeft het zin om de berg op te gaan als je nauwelijks tien meter vooruit kunt kijken? Toch besloten we te vertrekken.
En gelukkig maar. Want in de bergen kan alles binnen enkele minuten veranderen. Terwijl we omhoog liepen, trok de mist plotseling open. Alsof er iemand een gordijn weg schoof. Opeens lag het hele Alpstein-gebergte voor ons. Rotsige bergtoppen, groene valleien, een spel van licht en schaduw dat voortdurend verschoof. Het uitzicht was fenomenaal en we stonden letterlijk sprakeloos te kijken. Zo snel kan het gaan in de bergen.
We namen een warme chocomelk in de Schäflerhütte om even op te warmen. Toen we weer naar buiten stapten, zagen we hoe de wolken volledig verdwenen waren. Een dramatisch lijnenspel van bergkammen strekte zich voor ons uit. Dit zijn de momenten waarvoor je de inspanning doet.
De klassieke route start in Wasserauen. Vanaf hier kun je meteen omhoog wandelen of de kabelbaan nemen naar Ebenalp. Kies je voor de kabelbaan, dan scheelt het je flink wat klimwerk en sta je sneller op hoogte. Vanaf Ebenalp wandel je in ongeveer anderhalf uur naar de Schäflerhütte.
Startpunt: Wasserauen of Ebenalp (via kabelbaan)
Hoogte: 1.925 meter
Totale stijging: 1.230 meter vanaf Wasserauen
Wandeltijd: 4 tot 6 uur retour (afhankelijk van je startpunt)
Moeilijkheidsgraad: gemiddeld. Smalle paadjes, losse stenen en steile passages vragen om aandacht.
De route voert langs de scherpe bergkam van de Schäfler. Op sommige stukken voelt het alsof je over een dak loopt: links en rechts diepe dalen, recht vooruit de kam die zich in de verte uitstrekt. Technisch, maar goed te doen als je stabiel ter been bent. Wandelstokken kunnen een groot verschil maken.
Nog geen minuut lopen vanaf de Schäflerhütte vind je een van de mooiste uitzichtpunten van de hele wandeling. Hier kijk je uit over de Schäflergraat, de imposante Säntis, de Lisengrat en de valleien die zich aan beide kanten uitstrekken. Ideaal voor wie een adembenemend panorama wil zonder nog uren verder te moeten lopen.
In mei zie je hoe de bergen langzaam ontwaken na de winter. Tussen de stenen piepen viooltjes, gentianen en andere alpenbloemen naar boven. Het gras moet nog bijkomen van maanden onder de sneeuw, maar juist dat contrast maakt het landschap levendig.
Het iconische Ascher-restaurant
Dit bergrestaurant is letterlijk tegen een verticale rotswand geplakt en sierde ooit de cover van National Geographic. Een fotospot die je niet mag overslaan. Hier smaakt een kom soep of een stuk apfelstrudel beter dan waar dan ook. Perfect om even bij te komen en de energie aan te vullen.
Dit bergrestaurant is letterlijk tegen een verticale rotswand geplakt en sierde ooit de cover van National Geographic. Een fotospot die je niet mag overslaan. Hier smaakt een kom soep of een stuk apfelstrudel beter dan waar dan ook. Perfect om even bij te komen en de energie aan te vullen.
Het weer in de bergen is onvoorspelbaar. Waar je beneden in het dal nog in een t-shirt loopt, kan het boven op de graat koud en nat zijn. Tijdens onze tocht was het op de top niet warmer dan zeven graden en begon het zachtjes te regenen. Tegelijk liepen we in korte broek de berg op omdat klimmen flink warm maakt. De gouden regel: trek in laagjes en neem altijd een regenjas mee.
Onze tips: - Check het weerbericht vlak voor vertrek, maar reken erop dat dit elk moment kan omslaan. - Laad de route in via Komoot of AllTrails, want ontvangst is niet overal vanzelfsprekend. - Wandelstokken geven stabiliteit op de losse stenen. - Neem voldoende water en snacks mee. Een hut biedt niet altijd uitgebreide maaltijden. - Vergeet je camera niet. Deze uitzichten wil je vastleggen.
De Schäflerhike kun je doen van mei tot oktober. In mei is het heerlijk rustig, maar houd rekening met sneeuwresten en wisselvallig weer. In de zomer zijn de paden beter begaanbaar, maar ook drukker. September en oktober geven vaak stabieler weer en gouden herfstkleuren.
Je loopt letterlijk over de rand van de wereld. Links en rechts diepe dalen, voor je een oneindige graat.
Het uitzicht verandert voortdurend – mist, zon, wolken en schaduwen spelen hun eigen spel.
Je voelt de kracht van de natuur. Van de koude wind op de graat tot de geur van nat gras in het dal.
De combinatie van fysieke uitdaging en visuele beloning maakt dit een wandeling die je nooit meer vergeet.
Ascher-restaurant – iconisch, zeker met de rotswand als achtergrond.
Schäflerhütte-uitzichtpunt – het perfecte panorama van de graat.
Langs de graat zelf – maak gebruik van de diepte links en rechts voor dramatische beelden.
Alpenbloemen in mei – close-ups tussen de stenen geven sfeerbeelden.
Bewaar deze blog voor je volgende trip naar Zwitserland en laat ons weten of jij de graat van Appenzell hebt bewandeld!
